Mijn plannen zijn niet jullie plannen, en jullie wegen zijn niet mijn wegen – spreekt de HEER. Want zo hoog als de hemel is boven de aarde, zo ver gaan mijn wegen jullie wegen te boven, en mijn plannen jullie plannen. (Jesaja 55: 8 en 9)
Wat een bizar eerste half jaar hebben we samen meegemaakt! Corona-time. Ziekte en dood en veel angst. Verplicht thuiszitten, wat eerst misschien nog wel een beetje als vakantie voelde, ging over in een nieuwe werkelijkheid van thuiswerken, banen kwijtraken, meer of minder en ieder geval anders werken en niet te vergeten: social distancing; met anderhalve meter afstand.
Langzaam maar zeker mogen we nu weer wat meer, wel met beperkingen. De eerste keer dat ik mijn vader en moeder weer een knuffel mocht geven, had ik het kippenvel op de armen staan. Wat hadden we dat contact gemist. En terwijl de effecten van Covid-19 maatschappelijk en economisch blijken, is het nu dan – gewoon omdat het de tijd van het jaar is – vakantie. Dat kan ook dubbel voelen: misschien is ook jouw leven er helemaal anders uit gaan zien de afgelopen maanden en lijkt vakantie het minst voor de hand liggend en moet je alle zeilen bijzetten om aan je verplichtingen te voldoen. Of misschien hoor jij juist bij de mensen die denken dat het allemaal zo’n vaart niet zal lopen, en de maatregelen overdreven zijn.
Eén ding is wel duidelijk: we zijn keihard geconfronteerd met het feit dat wij de wereld, de werkelijkheid, gezondheid, elkaar en onszelf niet onder controle hebben. En wat de toekomst brengt, weten we eigenlijk ook niet … Juist dan is zo’n tekst als hierboven staat een opsteker. (Voel je vrij het hele hoofdstukje te lezen; erg bemoedigend.)
God is namelijk betrokken. Hij houdt van ons. Hij is het, die het grotere plaatje ziet, wat wij niet (kunnen) zien. Hij loopt naast ons mee, en draagt ons in Zijn machtige rechterhand, ook als wij vol vragen zitten en weinig begrijpen van wat er allemaal om ons heen gebeurt. Hij roept ons op Hem te vertrouwen, en los te durven laten: overgegeven te leven. Wat Hij doet, is goed!
Een mooie oefening in deze vakantie tijd: weg denken van de onmogelijkheden en God zoeken, want Hij laat zich vinden. Tijd nemen om die beloften die Hij geeft in Zijn woord je toe te eigenen. De stap te zetten te durven geloven in Zijn gedachten en in Zijn wegen. Wanneer we dat doen, wordt ook vers 12 realiteit, en dat wens ik ons allemaal toe in onze vakantie en in ons leven: ‘In vreugde zult gij uittrekken, en in vrede geleid worden’. Dat wordt een memorabele vakantie. Geniet!
Uit Gemeenteblad Cifrah - augustus & september 2020