Advent is een tijd van aftellen. Aftellen voor wat gaat komen. Dit zorgt voor verwachting, omdat we iets groots én moois buiten onszelf verwachten. Als ik zelf een aftelklok meemaak, word ik bijna automatisch naar de klok getrokken. Soms wil ik niet kijken, maar doe ik het wel. Telkens opnieuw wordt mijn oog naar de klok getrokken. Ik wil het moment namelijk niet missen.
Met advent hoeven we niet meer af te tellen voor de geboorte van Jezus Christus. Die is gekomen en Hij is dé reden waarom wij leven en samen gemeente zijn. Dat mogen we van harte vieren. Ook mogen we erover vertellen. Advent en kerst zijn mooie feesten om geloof te delen en wat extra voor onze directe omgeving te doen. Mijn gebed is dat we daar ook dit jaar creatief in zullen zijn.
Toch tellen we met elke advent ook opnieuw af voor de komst van Jezus Christus. Hij komt een tweede keer. Deze komst is in bijna al zijn facetten anders dan zijn eerste. Met Kerst kwam Hij als baby, straks als Koning. Toen als martelaar, straks als Overwinnaar. Toen uit de baarmoeder van Maria, straks komt Hij op de wolken. Toen voor een paar mensen zichtbaar, straks zal elk oog Hem zien. Door Jezus is én wordt alles nieuw.
Soms krijgen liederen een bijzondere betekenis, doordat je ze koppelt aan een belangrijke fase of gebeurtenis in je leven. Voor mij is dat op dit moment het lied ‘Alles nieuw’ van Eline Bakker. Hierna een prachtig deel van de liedtekst:
U hebt de macht te restaureren
Dat wat van schoonheid is beroofd
In de vallei ontstaat nieuwe hoop
U wilt altijd iets moois creëren
Uit dat wat woest en ledig is
U blaast mijn kille hart nieuw leven in
U maakt alles nieuw
Alles nieuw, alles nieuw
Geen berg is te hoog
Geen dal te diep
U maakt alles nieuw
U bent in staat te renoveren
Dat wat verloren is verklaard
Vanuit de as zal ik weer opstaan
U laat zich niet intimideren
Door de bombarie van het kwaad
Daar waar U bent kan angst niet bestaan
U maakt alles nieuw, alles nieuw
Mijn gebed is dat deze liedtekst je intens raakt en aanmoedigt. Deze liedtekst doet mij telkens opnieuw denken aan Openbaring 21: 3-5 (HSV)
3 Ik hoorde een luide stem vanaf de troon, die uitriep: ‘Gods woonplaats is onder de mensen, hij zal bij hen wonen. Zij zullen zijn volken zijn en God zelf zal als hun God bij hen zijn. 4 Hij zal alle tranen uit hun ogen wissen. Er zal geen dood meer zijn, geen rouw, geen jammerklacht, geen pijn, want wat er eerst was is voorbij.’ 5 Hij die op de troon zat zei: ‘Alles maak ik nieuw!’ – Ik hoorde zeggen: ‘Schrijf het op, want wat hier wordt gezegd is betrouwbaar en waar.’
Johannes moest schrijven, zodat wij het konden horen en lezen. Het is betrouwbaar en waar. Vanaf het begin wil Vader wonen onder mensen. Hij laat zich kennen als Schepper en Herschepper. In én door ons geloof zijn we nu al een nieuwe schepping. Hoe bijzonder is het dat we straks deze herscheppende kracht in zijn volle glorie gaan zien, meemaken én wij voor altijd met God in nabijheid mogen leven. Met dit perspectief snap ik dat mijn ogen telkens opnieuw naar de aftelklok worden getrokken. Ik kan bijna niet wachten van enthousiasme en verlangen tot elk detail zichtbaar is.
Mag ik vragen hoe jij deze tekst, het enthousiasme en verlangen ervaart? Probeer eens vanuit deze tekst naar jezelf en je directe omgeving te kijken. Wat zie je dan? Welke verwachting groeit? Hoe zet het je in beweging? Misschien heb je veel antwoorden, misschien een paar. Kies er vandaag eentje uit en pas het toe of ga het doen. Ik ben benieuwd naar de verhalen die volgen.
Ik bid je van harte zegen en nabijheid toe!
Martijn Rienstra
Uit het gemeenteblad Cifrah - december 2021