Lea is voor mij een van de heldinnen uit de Bijbel. Je vindt haar verhaal in Genesis 29.
Ze is door haar vader onder dwang uitgehuwelijkt aan een man die niet van haar houdt, maar van haar zusje. Als ze haar eerste zoon krijgt, is haar verzuchting: ‘Nu zal mijn man van mij houden.’ Bij de geboorte van haar tweede zoon is haar reactie: ‘De HEER heeft gehoord hoe weinig mijn man van me houdt.’ Bij de geboorte van haar derde zoon draait het nog steeds om hetzelfde, zich niet geliefd voelen. Ze zegt deze keer: ‘Nu ik hem drie zonen heb gebaard, zal mijn man zich eindelijk aan mij hechten.’ Lea dacht liefde te kunnen verdienen, maar zo werkt het niet. Bovendien verwachte ze haar geluk van Jakob.
We weten niet wat er daarna in haar leven is gebeurd, maar haar omstandigheden lijken niet verbeterd te zijn. Toch is haar reactie bij de geboorte van haar vierde zoon totaal anders. ‘Nu zal ik de HEER loven!’ riep ze uit, en ze noemde hem Juda.
Wij waren voor het eerst op een ‘Lofprijsconferentie’ op De Bron, aan de Vecht bij Dalfsen en Judson Cornwall sprak over dit bijbelgedeelte. Ik werd er diep door geraakt en kan de preek nog bijna letterlijk navertellen. Wat ik daar geleerd heb is, dat ik het niet van mensen moet verwachten maar van God en dat God aanbidden niet hoeft te wachten op perfecte omstandigheden.
Lea was niet ineens de meest geliefde echtgenote geworden, maar moest haar man inmiddels delen met drie andere vrouwen en haar zusje was jaloers op haar omdat Lea wel kinderen kreeg en zij niet. Om nog maar te zwijgen van haar vader die Jacob en zijn gezin het leven alleen maar zuur maakte. Toch maakte ze de omslag en noemde haar vierde zoon Juda.
Later kom je Juda’s naam regelmatig tegen in samenhang met het loven van God. De meest indrukwekkende vind ik Richteren 1. Het volk Israël bevindt zich niet in een rooskleurige positie. Jozua is dood en het beloofde land zit nog vol vijanden. Dan vragen ze aan God wat ze moeten, op zich een slimme keuze die navolging verdient. We lezen in Richteren 1:1-2
Na de dood van Jozua raadpleegden de Israëlieten de HEER: ‘Wie van ons moet als eerste de strijd aanbinden met de Kanaänieten?’ De HEER antwoordde: ‘Juda moet als eerste oprukken; hun geef Ik het land in handen.’
Het thema van die lofprijsconferentie was: ‘Send Judah first!’ Als je worstelt met situaties in je leven, is vaak het eerste wat verstomt het prijzen van God. Om dan de keuze te maken om dat toch te doen, gaat niet vanzelf, ook bij mij niet, ondanks mijn ervaring op De Bron. Het vraagt elke keer weer die beslissing: ‘Nu zal ik de HEER loven!’
Het is geen toverspreuk die je omstandigheden op slag verandert. Het is wel een beslissing, die de impact van omstandigheden op je leven verandert. Door die keuze kan een Christen in Christus ‘meer dan overwinnaar’ zijn. Dat is wat ik u van harte toe wens.
Willem Boorsma
Uit het gemeenteblad Cifrah - september 2025